Türk siyasi hayatını irdelediğimizde, Cumhuriyetin en önemli kazanımlarından birisi siyasal partilerdir. CHP den sonra kurulan siyasi pa...
Türk siyasi
hayatını irdelediğimizde, Cumhuriyetin en önemli kazanımlarından birisi siyasal
partilerdir. CHP den sonra kurulan siyasi parti, 1924-1925 yıllarında varlık
gösteren Terakkiperver Cumhuriyet Fırkasıdır. Kurucusu Kazım Karabekir Paşadır.
Bu parti kuruluşundan bir yıl sonra kapatıldı.
Çok partili
hayata 1946 yılında başlanıldı. Ve kurulan önemli bir parti de, CKMP
Cumhuriyetçi Köylü millet partisidir. Tüzel kişiliğinin temel ilkesi Türk
Milletinin iradesi olan Türk milliyetçiliğidir.
CHP; 1936
dan sonra, bu gün küreselcilerin karşılığı olan globlizme yönelince, aynı
zamanda, tek partinin farklı düşünce akımlarına katı ve hoşgörüsüz tutumu
sebebiyle, millet siyasi parti arayışına düştü.
Bu durumu
kontrol altında tutmaya çalışan CHP, kendi içindeki liberalleri, yeni bir parti
kurmaya sevk etti. CHP den ayrılan Cell Bayar, Adnan Menderes ve arkadaşları
Demokrat Partiyi kurdular.
Bu yapılanma
CHP nin tasarladığı biçimde veya umduğu gelişim içinde olmadı. İlk seçimde, iktidar
oldular.
Her iki
partinin de, fikri alt yapıları milletin değerleri ile ötüşmeyince, dolayısıyla
ülke yönetiminde Demokrat partinin Mandater bir yaklaşımla ABD güdümünde
olması, CHP nin ise sosyalist blok ve Rusya ile paralel bir siyasi program
takip etmelerine şahit olundu. Rahmetli Osman Bölükbaşının Kurduğu CKMP farklı
ve soylu bir sesle siyasi hayatımıza umut ve heyecan getirdi.
Devletin
kadroları, CHP nin kontrolünde olması, ordu ile sürekli dirsek temasında
olması, Demokrat partililerin siyaset yapmasını engelliyordu. Nitekim 27 Mayıs
1960 yılında, ordu CHP’nin de isteğine uygun idareye el koydu ve Adnan
Menderes, Fatin Rüştü Zorlu ve Hasan Polatkan’ı idam ettiler…
Cemal
Gürsel’in Komuta ettiği, milli birlik komitesi de kendi arasında, fikir
birliğinde değildi. Başını ihtilalin kudretli albayının çektiği Alpaslan Türkeş
ve onun karşısında, Cemal Madanoğlu’nun çektiği karşı gurup vardı. Fikir
ayrılıkları bu komitenin bölünmesine ve Alpaslan Türkeş’in başını çektiği
gurubun tasfiye edilmesi ile sonuçlandı.
Alpaslan
Türkeş’in, Adnan menderes ve arkadaşlarının idamına açık tavır alması, onun
Hindistan’a sürgünü ile sonuçlandı. Nitekim Delhi’den gönderdiği tarihi mektup,
bu gün herkes tarafından bilinmektedir. Bun rağmen, idamın sorumluluğu,
Alpaslan Türkeş’e mal edildi. Ve yurtdışından dönen Alpaslan Türkeş, CKMP girdi
ve genel kurulda başkan seçildi.
Plan ve
proje ile hizmet etmekten ziyade polemik ve Bizans entrikalarına benzer siyasi
metoda ve ahlaka sahip olan CHP ve Muhalifleri, DP, AP, ANAP, AKP idam
konusunda, sorumluluğu Alpaslan Türkeş ve onun aziz şahsında, ülkücülere ve
onun siyasi temsilcisi MHP ye mal ettiler… Halen propagandalarını bu temelde
yapmaktadırlar…
MHP siyasi
tarihi boyunca kendi siyasi hedeflerini anlatmakta önünde bir engel olarak
“idam meselesini” gördü. Ve ikna edemedi kimseyi… Edeceğe de benzemiyor…
Bu yazıda, MHP’nin
açmazı veya çıkmazı diyebileceğimizi bir mesele daha var. Onu da niçin
yazdığımı sorarsanız, bundan sonra siyasette kendisini ifade edemeyeceği AKP
ortaklık meselesi olacaktır. Zira devlet, farklı bir siyasi kadroların eline
geçtiğinde, her türlü sorumsuz davranışın sorumluluğunu başkasına tahvil eden
AKP, meydanda olmayacaktır. Olumsuz icraatlar da dahli olmayan Ülkücüler ve MHP
bu durumun muhatabı olarak, idamda olduğu gibi bir türlü aklanamayacaklardır…
NESİM
YALVARICI
YORUMLAR