KÜRTLER ÜZERİNE YAPILAN SİYASİ HESAPLAR

Kürtler hakkında batı kaynaklı yapılan araştırmalar, Prof.Dr. Bayram Kodaman’ın dediği gibi;”şark meselesi” merkezlidir. Batı dünyasını...

Kürtler hakkında batı kaynaklı yapılan araştırmalar, Prof.Dr. Bayram Kodaman’ın dediği gibi;”şark meselesi” merkezlidir. Batı dünyasının bütün hedefi; Ermenilerle gerçekleştiremedikleri, ancak, Türk milletinin asli unsuru olan Kürtlerin, millet ve devlet bütünlüğünü zayıflatmak suretiyle yapacakları kalkışmalar ile ülkeyi dış müdahalelere açık hale getirmek, “sevr” ile ulaşamadıkları hedeflerine ulaşmaktır. Batıda yaygın olarak “Kürt Enstitülerinin” varlığı ve Türkiye’ye dönük faaliyetlerinin destekleniyor olması, PKK’nın lojistik ve eğitim desteğini doğrudan veriyor olmalarının gerekçesi budur. Amerika ve İsrail, fiili olarak bu organizasyonun bütün boyutlarında mevcuttur.

Arap âlemi içinde bulunduğu durumun farkında olmadan, ya da dışında gelişen olayları algılayamadığından, Arap yarımadası üzerinde cereyan eden genel olaylara bigâne kalmaktadır. Bölge bütünlüğünden ziyade mahallî bütünlüğü nasıl koruyabileceği ile ilgili düşünmektedir. Bu durum ne yazık ki, batının işini kolaylaştırmaktadır. Hal böyle olunca, bölgede müşterek hareket edebilme imkânı zorlaşmaktadır. Aslanların bufalo sürüsüne saldırıp aralarından bir bufaloyu tecrit ederek halletmeleri gibi, tecrit edilen Arap ülkelerin ekonomik kaynaklarına kolayca sahip olabilmektedirler. Bölgedeki milletlerin “azami müşterek değeri” İslam’dır. Azami müşterekte birleşme olmaması için, tasarlanmış “etnik tuzak” oldukça etkili neticeler vermektedir. Etnisiteye dayalı siyaset içinde Kürtlere verilen rol ise İran, Türkiye ve Arap ülkeleri arasında ihtilafı körüklemek ve doğabilecek İslami bir “ittifakın” engellenmesine dönüktür. Kürtlerin isteklenmesini(motivasyonu) arttırabilecek her türlü desteği de ihmal etmemektedirler. Bunu görmemek saflık olur. Peki, nasıl olurda buna tedbir alınmamaktadır? Esas sorgulanması gereken konu da budur.

Kürtler; yoğun olarak, İran, Irak, Suriye ve Türkiye’de yaşamaktadırlar. Bulundukları coğrafya, aynı zamanda bütün ülkelerin ortak sınırı sayılabilecek bir özelliktedir. Kürtlerin bu bölgelerdeki varlığı, onları “etnik olarak” şekillenmeleri yönünde önemli kılmaktadır. İşte batı; bu durumu kullanarak, ihtilaf yaratabilecek siyasetleri Kürtler üzerinden hayata geçirmektedir. Bazen onları “mücrim” noktasında tutmakta, bazen de cürüm işler durumda tutarak, kin ve intikam üzerine bir siyaset ikame etmektedirler. İyi eğitim görmemiş bölge halkı, bu durumu kavrayamadığı içinde tabanda bir tepkinin oluşmadığı, feodalite bir hayat tarzından beslenen bölgesel yöneticilerde siyasetlerini bu temel üzerine inşa etmektedirler. Zira Kürtlerin bulunduğu bölgede “Kürt birliği” de söz konusu değildir. Aşiretler arası sürtüşmeler, bölgenin imkân ve kaynak paylaşımında, aşiretlerinin menfaatlerini gözetmektedirler. Barzani ve Talabani ve onların akraba aşiretleri arasında ki paylaşım, potansiyel ihtilaf konusu olarak varlığını sürdürmektedir.

Küreselleşme, beraberinde hızlı bir değişim ve dönüşüme gebedir. Ekonomik, sosyal, siyasi ve askeri kararlar verilirken bu değişimin hedefleri etken olmaktadır. Yerelleşme siyasetine öncelik verildiği küresel politikalar, mutlaka yeni bir güç olgusunu da meydana getirecektir. Bu gün egemen olan güçler kaale alınmayacak, yeni şartlar yeni etkin ve egemen güçler oluşacaktır. Ve yeni bir kaosun tetikleyicileri olacaklardır. Bu bir öngörü olarak değerlendirilebilir. Ne var ki, gidişatın işaret taşları hükmünde, bir diğer deyişle “şahın mat edilmesi” için hazırlık hamleleri olarak görülmektedir.

Kürtlerin akıbetleri ile ilgili hesapları, kendi dışında cereyan ettiği için, planlamaları ve stratejileri hakkında geniş bir vizyonu olan yöneticilere sahip olduklarını söyleyemeyiz. Dolayısıyla lojistik destek aldıkları batılı kurum ve kuruluşlara teslim olmuş durumdadırlar. Kendi başlarına geliştirecekleri bir eylem planından bahsetmek mümkün değildir. Dünyanın bu günkü konjonktüründe belirleyici olan unsurlar, Kürt hareketini doğrudan belirlemek durumundadırlar. Bu sebeple, Kürtlerle ilgili karar verileceği herhangi bir diplomatik toplantının tarafları, temsilcileri, batılılardır. Kürt delegasyonunu temsil eden diplomatlar, ellerine tutuşturulmuş belgeleri sunmaktan ibaret bir işleve sahiptirler. Kontrolleri ise tamamen batılı diplomatlarda görünmektedir. Bu durum; Kürt politikası batılıların vesayeti ve velayeti altında sürmekte olduğu anlamına gelmektedir. İran ve Türkiye’nin rahatsız oldukları sınır müdahalelerinde etkisiz kalmalarının temel sebebi de sınır ötesi hareketlerde batının belirlediği ölçünün aşılamadığı olduğundandır. Yoksa sınır ihlalleri karşısında Türk Silahlı Kuvvetlerinin yirmi dört saat içinde halledebileceği bir problem olarak karşımızdadır.

Peki, bu hal ne zamana kadar devam edecektir? Elbette “milli devlet” kuruluncaya kadar…

İran’da Kürtler, mahallî bir bölgede yaşamaktadırlar. İç yönetimleri kendilerince sağlanmakta, dışta ise İran devletine tabi durumdadırlar. Gerek Marksist Kürtler, gerekse İslami anlayışı belirtenler, bu durumu yeterli bulmamakta, muhtar bir konumu talep etmektedirler.

Ancak Türkiye’de durum tamamen farklıdır. Zira kimse Kürtlere, nerede yaşamaları ile ilgili herhangi bir öneride bulunmamaktadır. Ne yasal, nede örfi en ufak bir sınırlayıcı durum yoktur. Yani bir Kürt vatandaş; sabah tası - tarağı toplayıp, ülkemizin herhangi bir yerine gidip yerleşebilmektedir. Buna müdahil olabilecek hiçbir “karşı durum” yoktur. Üstelik yerleştikleri kentlerde kendi yöresel kültürlerini yaşayacak her türlü hakka da sahiptirler. Bulundukları sosyal bünyede demokratik haklarını örgütlenerek kullanabilmektedirler.

Ülkemizde bölgesel kalkınma farkları sistemin karakterinden kaynaklanmaktadır. Çünkü sistem, en basit ve en kolay nasıl üretip-tüketmesi gerekiyorsa onu esas alan bir yaklaşım içindedir. Ülkemizin halletmesi gereken asıl problemi budur. Milli gelirin aslan payı, yani yüzde seksen beşi, nüfusun yüzde on beşi elinde, yine milli gelirin yüzde on beşi ise nüfusun yüzde seksen beşi tarafından kullanılabilmektedir. Bölgesel kalkınmışlık problemi de ülkemizdeki sosyal çalkantısında da bu durumun etkisi altında gelişmektedir. Sermayenin tabana yayılacağı bir yapılanma olmadıkça sosyal barışı tehdit eden arızalar olacaktır.

Bu sebeple, ülkemizde Kürt meselesinin, dışarıda emperyal siyaset takip eden batı ile doğrudan ilişkili olduğunu söyleyebilmekteyiz. İçeride ise mer’iyetteki (yürürlükteki) iktisadi sistemin karakterinden neş’et ettiğini (kaynaklandığını) iddia edebiliriz. Oligarşik yapının devamı için sosyal huzursuzlukların olması, sistemin anlaşılmasını engellemektedir. Kürt meselesi bu anlamda işlenen en önemli konudur. Ayrıca batının bize dikte ettirdiği bu sistemin sosyal ve ekonomik ihtiyaçlarımıza cevap veremediği ortadadır. Ne var ki bu sistemden beslenenlerin ihtirasını tatmin edebilmektedir. Bu saadet zincirinin devamı içinde Kürt etnik yapısının harekete geçirilmesi önemli bir husustur. Sistemden kazananlar bulanık suda balık avlama yöntemi ile Kürt meselesini beslemektedirler.

Ekonomik sistem olarak, kendisine sermayeyi millileştirmeyi hedef alan, milli ekonomi modelini benimseyen “milli devlet”, yukarıda bahsettiğimiz problemlerin çözümü de olacaktır.