ORYANTALİZM

  Oryantalizm, Şarkiyatçılık veya Doğu bilimi olarak anlamlandırılmış olsa da, Rahmetli CEMİL MERİÇ, ”Sömürgeciliğin Keşif Kolu” olarak i...

 
Oryantalizm, Şarkiyatçılık veya Doğu bilimi olarak anlamlandırılmış olsa da, Rahmetli CEMİL MERİÇ, ”Sömürgeciliğin Keşif Kolu” olarak ifade eder. Bu tarifin üzerinde herhangi bir tarif yapmak hem uygun değil, hem de oryantalizmin anlaşılmasını zorlaştırır. Dolayısıyla, batının doğuyu sömürebilmesi için, “Önce tanıması, sonra tanımlaması ve sömürmesidir. ” Yargısına da bizi vardırabilecektir sanırım.

Batı Dünyası, öteden beri doğunun sırlı (gizemli) dünyasını keşfetme merakı içindedir. Doğu, mazbut ve makul bir hayatı süsleyen güzelliklerini, tabii bir davranış halinde yaşarken, batı hiçbir zaman estetik olarak sergileyemeyeceği bu hayattaki güzellikleri ve zenginlikleri daima kıskanmıştır. Doğuya ait ne varsa, kendi müktesebinde düşünmektedir. Onu elde etmenin her yolu da mubah görmektedir.

Büyük İskender (1.Aleksandra) doğu seferinden tutun, haçlı seferlerine, bugün Afganistan’ın işgaline ve ırak’ın bu günkü durumuna baktığımızda, hep aynı iradeyi görmekteyiz. O halde, oryantalizmin açık bir şekilde anlaşılabilmesi için kavram kargaşasına girmeden izah etmeye çalışalım.

Batı, tahrif ettiği ilahi ve mukaddes kitabıyla önce kendi iç bünyesinde, daha sonrada muharref kitabındaki referanslar ile insanlığa, kendilerinin ihdas ettiği esaslarla, yönetmeye çalıştılar. Ancak hiçte beklemedikleri bir irade ile karşılaşınca, onu da Hıristiyanlık gibi nasıl tahrif edebiliriz sorusuyla karşı karşıya geldiler. 18 yüzyıldan başlamak üzere, İslam’a temel teşkil eden esasları araştırmaya başladılar. Bu ilgi, belki de, 16.07.1999 tarihli yeni şafak gazetesinde, Mustafa İslam oğlu’nun ifade ettiği gibi, “düşman tanıma “ dan kaynaklanmakta idi.

Yapılan bu çalışmalar görünen veya fark edilen bir tarzda değil de içten içe ve sinsice yapıldığını, Edward SAİD, “oryantalizm” adlı eserinde akıcı bir üslupla ortaya koymuştur. Batıda bahse konu çalışmaları yürüten belli başlı şahıslar; Dr Alois Sprenger, William Muir, Alman oryantalist George Weil önde gelen isimlerdir.

Batı, doğuyu tanımlayabilmesi için, öncelikle İslamı tanıması gerektiği hususunu anlamış olacak ki, başta İslam’ı ilimleri; Tefsir, fıkıh, Hadis, Siyer, İslam Tarihi ve İslam Tasavvufu hakkında incelemeler yaparak, alan çalışmalarının yanında bizzat, bulundukları mahallerden de yapmaktadırlar. Bu hususta, Diyanet İşleri Başkanlığı ve Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesinin,11-12 Mayıs 2002’deyaptıkları “Batı’da İslam Çalışmaları Sempozyumu”, konuyu akademik çevrelerin ele aldığı akılcı ve doğru tespitlerden de anlamaktayız.

Esas itibariyle, İslam’ın başta tasavvuf olmak üzere, Kur’an, sünnet, hadis ve siyer gibi disiplinleri önemli ölçüde, tahrif etmişlerdir. İslam bütünlüğünü bozmak üzere ihtilafları körükleyerek, Müslümanlar arasındaki “Tevhidi”(birliği) ne yazıktır ki,”Kesrete” bölünmeye götürmüşlerdir. Zaman içinde bunun ile de yetinmeyip bölgesel farklılıkları da kaşıyarak, ” Etnik” olayları da harekete geçirmişlerdir.

Bir başka perspektıften baktığımızda, Marko POLO’ nun doğuya seferinden(seyahati) bugüne kadarki bütün bu amaçlı seyahatler, önce tanıma, sonra tanımlama ve daha sonrada işgal senaryolarının hayata geçirilmesi şeklinde cereyan etmiştir. Bu oryantalist anlayıştan, gerek doğuda hâkim millet olarak Türk olmamız, hususen de batıya karşı doğu milletlerini savunabilecek güç ve irade sergiliye biliyor olmamız ve de Müslümanlığın samimi savunucusu olması sebebi ile en çok muzdarip olan millet, biz Türkler olmuşuz.

Stratejik olarak da düşünüldüğü zaman, dünyanın enerji havzası sayılan bu coğrafya, batının iştahını kabartmakta ve emperyalist siyasetlerinin “Keşif kolu” olarak, her zaman bu yolu kullanacaklardır. Bu coğrafya da hâkim milliyet unsurunun biz Türkler olması, gerek Arapların gerek Acemlerin (İran’lıların), Urdu’ların (Pakistan ve Afganistan’ın) Müslüman olmaları sebebi ile İslam Merkezli bir Paktın ve yada İslam’ ın bu bölgelerde istismar edilemeyecek bir yapılanma ile, oryantalistlerin at koşturabileceği bir alan olmaktan kurtarmak gerekmektedir.

Müslüman milletlerde, İslam’ın asli kaynaklarından beslenmeyen öğretimi, İslam’ın gerçek ve olması gerektiği gibi algılanmasını oldukça zorlaştırmıştır. Bu hususta oryantalistlerin işini kolaylaştıran bir unsur olmuştur.

Komplekslerden ve taassuptan uzak, cesur bir kararla, İvedi olarak üniversitelerimizde, TÜRK ve İSLAM MEDENİYETİ kürsüleri açılmalı, İslam, akademik bir yaklaşımla, alanlarında otorite sayılan sosyal bilimcilerle, ekonomistlerle, Antropologlarla, Tarihçi ve stratejistlerle takviye edilerek, ciddi bir müfredat ile, örgün ve yaygın eğitim kurumlarında, özellikle

İsteğe bağlı kalmaksızın, zorunlu bir eğitimin mecburiyeti hâsıl olmuştur. Olaylara Jeo-politik ve Jeo-stratejik duyarlılıkla bakan her fert bu durumun ehemmiyetini idrak edecektir.

Milliyet şuuru ile düşünen her milliyetçinin de arzuladığı, yüksek idealleri (ÜLKSÜ)arasında saydığı TÜRK İSLAM MEDENİYETİ nine nüvesini oluşturacak bu yapılanma, mazlum milletlerinde kurtuluş özlemini de tahrik edecektir.