İSLAM VE MİLLİYETÇİLİK Günümüzde, küreselleşmenin hedef aldığı iki kavram, milliyetçilik ve İslam’dır. Bu kavramların nasıl ...
Günümüzde,
küreselleşmenin hedef aldığı iki kavram, milliyetçilik ve İslam’dır. Bu
kavramların nasıl anlaşılması gerektiğini ifade etmek, İslam ve milliyetçiliğe
yönelişin hızlı bir seyir içinde olduğunu izlediğimiz bugünlerde, şüphe ve
istifhamların izale edilmesi önem arz etmektedir… Gerek İslam ile
milliyetçiliği karşı düşünceler gibi göstermek, gerekse, bu değerlerin
istismarı ile geçinen “istismarcıları” deşifre etmek, Müslüman-Türk
milliyetçiliği bakımından önemli olduğu kanaatini taşımaktayım.
13 ağustos
2006 tarihinde, Moral FM radyosunda, dini sohbet yapılmakta idi… Bir hanım
efendinin, telefonla katılarak, kendi ifadesiyle; İslam’a ilgi duyan gençlerin
bazı sorular sorduğunu, bunlardan biriside, bize “Kur’ani Kerimin niçin Arpça
gönderildiğini merak etmekteyiz” sorusu şeklinde idi... Samimi duygularla
sorulmuş olduğunu algıladığım bu soruya, bu istifhamın izalesine dönük cevap
bekleyen hanım efendi; konuşmacının, “küreselci” mantıkla, soru sorana
suçlayıcı ve yargılayıcı bir yaklaşımla cevap vererek, bunlar “ırki taassupla”
sorulan bir soru olduğunu ifade etti… Fakat cevabın alınmadığı bu soru, aynı
zamanda soru soran “genç dimağı” da hem itham altında bıraktı, hem de içinde bulunduğumuz
vahim durumu izah etmeye yetti… Zira İslam adına düşünce beyan edenlerin, satır arlarında İslam’a nasıl zarar
verdiklerini, tüylerim ürpererek şahit oldum…
İnsanlık
âleminin “tenvirinin”(aydınlanmasının) bidayetide, nihayetide, Kâbe i muazzamının
ve bey tül mukaddesin ve Medine i münevverinin bulunduğu o mukaddes topraklarda
olması ve insanlığın, Allahın emirlerinin lisanının kuran lisanı olması insan
aklına uygun olabileceği gereği aşikârdır. Yine de Kuran lisanının Arapça
olmasındaki esas muradı Allah bilir. Lakin konuşmacının ya cehaleti ve ya da kasten
ifade ettiği husus en az din düşmanlarının verebileceği zarar türündendir.
Mensup
olduğumuz Türk milleti adına, idealize etmeyi hedeflediğimiz ve Seyyid Ahmet
Arvasi (R.A)ifadeleriyle; Türk- İslam ülküsü mefkûresi bu kavramların bu tarzda
ulu orta hüküm verilmemesi hususunda düşünce beyan ederken, hassasiyetini daha
iyi anlamaktayım.
Esasen, biz
islam ve milliyetçiliğin birbirleriyle alakasının ne olduğunu izah etmek
arzusundayız. Yoksa birilerinin hatasını “tashih” gibi bir işin peşinde
değiliz.
Müslüman;
kendisini yaratan Allah’a teslim olan, yani o’nun emir ve yasaklarını, “O”
istediği ve emrettiği için uygulayan kişidir. İslamiyet’in muhtevasındaki
teslimiyet, dinin insanlara vaaz edilme hikmetiyle tam olarak örtüşür. Zira
din, insanların hem dünyada hemde ukbada (ebedi âlemde) mutlu yaşamasını esas
alan emirlerin ve yasakların bütünüdür. İşte buna iman eden kişinin adıdır
Müslüman… Türk- İslam Ülküsünün varlığına vesile olan husus, yakın ve öncelikli
hedef, yeryüzünü kaplayan fesadın, bozgunculuğun, nifak ve kötülüklerin, Türk
milletinden uzak tutmaktır… Uzak hedef ise fesadı yeryüzünden kaldırmak için
İslam’ın “tebliğinde” bulunan “hadimler” hizmetçiler olmaktır… Çünkü Allahın
kullarına yüklediği yükümlülüklerden birisi de, hakkı, yani kendi rızasına
muvafık, islamı bildirmektir… Ancak, hidayete erdirmek ise Allah’ın
kudretindedir…
Bu gün kim
nasıl anlarsa anlasın ve nasıl yorumlarsa yorumlasın, Millet olarak içinde
yaşadığımız buhranın ana sebebi, mensup olduğumuz yüce dinimizin hayatımızdan
çıkartılmış olmasında aramamız gerekmektedir. Çünkü İslam dini “izzetli” olmayı
yani şerefli olmayı gerektirir. Hâlbuki bu gün gerek madden gerekse manen,
“zillet” sayılacak bir hayata reva görülmüşüz…
Bu gün
Müslüman Türk Milliyetçilerinin, küreselci emperyalistlerin boy hedefi
olmalarındaki yegâne husus, küresel tehdide dur diyecek iradeye sahip bir
keyfiyette olmasındadır. Müslüman Türkün ruh ve beden dokusuna İslamiyet
dışında hiçbir fikir ve düşünce uymamaktadır. Haksızlığa karşı en gür seda,
Müslüman Türk’ün sedasıdır…
Ne var ki
Müslüman Türk Milliyetçilerinin, her türlü hayâsız saldırı karşısında en ufak
yılgınlık göstermeyişleri, şer güçlerinin yeni ve çirkin oyunlarla,
Milliyetçilik ile İslamiyet’i karşı ideolojiler ve inanışlar gibi göstermeye
çalışmışlardır. Maalesef, dini istismar ederek geçimini bundan temin eden bazı
“kudret simsarları” da bu oyunun bir parçası olmuşlardır.
Müslüman Türk
milliyetçilerinin işlerinin en zor olan kısmı, bu tür iddiaların yıpratıcı
etkisinden, nasıl kurtulabilmek gerektiğinin mücadelesini vermek olmuştur.
Bütünü parçalara bölmekten başka hiçbir fonksiyonu olmayan “cemaat” ların,
İslami hayatı, muhtelif “maslahatlar” la hayatımızdan çıkarmaları ve İslam
dininin hükümlerini siyasi “argüman” olarak kullanmaları ve iktidara
geldiklerinde de ;”din bizim referansımız değildir.” Diyecek kadarda
ikiyüzlülük edebiliyor olmaları, Müslümanları “azimet”li olmaktan
uzaklaştırmaktadır. Sureti haktan görünüp, haksızlık ve hayâsızlık yapmaları
hususunu özel bir yazımda dile getireceğim inşallah…
Müslüman-Türk
milliyetçileri bilmelidir ki, İslami her hangi bir husus ile ilgili karar,
ALLAH VE RESULÜNÜN BİZE BIRAKTIĞI, Kur’an ve hadislerle sabittir. Ayrıca, hükmü
bilinen bir konu ile hükmü bilinmeyen bir konuyu karşılaştırıp mukayese etmek
ve ondan bir netice çıkarmakta, İslami delil olarak kabul edilir. Burada İslam
hukukunu bilenlerin bu metodu uygulayabilmeleri esastır. Buna İslam’da,”Kıyas-ı
Fukaha” denir. Birde, ümmetin üzerinde topluca kanaat getirdiği bir husus
vardır ki, ona da “icma-ı ümmet” denmektedir. Bu dört delil olarak ta kabul
edilmektedir. İşte biz, “milliyetçilik” mefhumunu da bu dört “edille-i
şer’iyye” dediğimiz hususa müracaat ettiğimizde, dinin bu konudaki verdiği
bilgiyi esas almaktayız. Ayrıca, sosyoloji ilmi de milliyet hususunda
gerekliliği kabul etmektedir.
Yüce kitabımız
Kur’ani Kerimin hücurat suresinde, yaratılışımız ile ilgili,13. ayetinde
emrolunduğu, üzere; bütün insanlığa hitaben; “Ey insanlar! Doğrusu biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Ve
birbirlerinizle tanışmanız için sizi kavimlere ve kabilelere ayırdık. Muhakkak
ki Allah yanında en değerliniz, ondan en çok korkanınızdır. Şüphesiz Allah
bilendir, her şeyden haberdardır.” Bizde,
İman ve kabul ettik… Bu ayeti kerime ye işaret edilerek, Milliyet Şuuruna
düşman olanlar, güya başka kavim ve kabilelerin varlığını tanımaya dönük, özbe
öz Türk olan “boy ve üruğların” Türk milletinden ayrı mütalaa edilmesi
gerektiğini ifade etmektedirler. Yani ilahi kitabımızın ayetini, hatalı tevil
edilmesi yoluyla, bizi bölmeye cevaz vermektedirler. Hâlbuki biz Müslüman Türk
Milliyetçileri, bu ayetin bize yüklediği mükellefiyetle fert ve millet olarak
insanlık ailesi ile huzur ve barışı, temin etmenin yanında, kendi varlığımızı
da teminat altına almak düşüncesindeyiz. Allah korkusunu esas alan bir hayat
tarzını tercih ederek te, ayeti kerimedeki “en değerli olanınız” azminde ve
sa’yinde olmayı gaye edinmişiz… İnşallah buna mazhar da olacağız…
Peygamberimizin
(s.a.s),ilk Müslümanlardan olan BİLAL-İ HABEŞİ, SALMANİ FARİSİ VE SÜHEYLİ
RUMİ’Yİ milliyetlerini ifade ederek çağırmalarındaki nezaket, milliyet
meselesine ışık tutacak kadar açıktır. Zira sadece, Habeşistan lı olan Bilal’a
“Bilal”, İran’lı olan Selman’a “Selman”, ve Türk olan Süheyl’e” “Süheyl”
diyebilecekken, onların mensubiyetleriyle bilinmesini meşru görmüşlerdir. Bu
efendimizin milliyet meselesine bakışının en açık göstergesidir. “Kişi, kavmini
sevmekle kınanamaz.” Ve “Vatan sevgisi, imandandır” hadisi şerifleri de
milliyeti meydana getiren umdelerin, yaşantımızda yer alması gerektiğine işaret
etmektedirler…
Türk milleti
olarak, İslam dinini, kabul ederken, hemhudut olduğumuz kültür ve dinleri
tanımış olmamıza rağmen, itibar etmemişiz. Ancak İslam dinini, herhangi bir
davet gelmeden kendimiz kabul etme asaleti göstermişizdir… Bu husus tarihi
verilerle sabittir.
Müslüman Türk
milleti, Türk- İslam medeniyetinin gereği olan esasları sürdüğü hayatında, hem
mutluluk içinde idi, hem de muasırdaşlarından daha güçlü idi… Töresini
kaybeden, gücünüde kaybeder, ilini de kaybeder. Tarih bu örneklerle doludur…
Esasen, devlet
ve millet hayatımızda milliyet unsurlarımızdan hiçbir eser bırakılmadığı, var
olanlarında “nostalji” olarak değerlendirildiği günümüzde, idare edildiğimiz düzen
ve sistem Türk insanını mutlu edemediği gibi, Türk devletini de güçlü
kılamamıştır. İktisaden, dış borç sarmalında, üretimden mahrum ve dışa bağımlı,
bir duruma gelmişiz. Bölgesel fonksiyonunu yitirmiş ve üçüncü dünya ülkeleri
içinde değerlendirildiğimiz ortadadır. Milli sınırlarımız içinde kaymakamımıza
tokat atılabilmekte, askerimizin başına çuval geçirilebilmekte ve kendi kara
sularımızda, muhribimiz içinde, koordinatları belirlenerek atış yapılan
silahlarla ateş edilerek, şerefli Türk komutanı şehit edilebilmekte iken,
refleksleri kaybolmuş gibi tepkisiz kalabilmekteyiz…
Bu gün milli
bünyemizde oluşan bu arızaları, moral yönünden çöküntüye uğramamız için değil,
bilakis, milli şuurumuzun güçlenebilmesini teminen ifade etmekteyim. Milli
kültürümüz, manevi değerlerimiz, giyimimiz, haz ve elemlerimiz, düğün
derneklerimiz, “popüler” dediğimiz simsar tipli temeli olmayan ne idiğü
belirsizlerin ellerine bırakılmış, hırsızlık, gasp, fuhuş, almış başını gitmiş,
dur diyecek bir otorite de ortada gözükmemektedir… Ancak bilinmelidir ki
bunların bütününün üstesinden gelebilmek mümkündür. Zira bütün bu
hayâsızlıkların üstesinden gelecek güce sahibiz… Yeter ki kendi öz benliğimize
dönebilelim.
Asil Türk
Milletinin evladı! Seni içeride ve dışarıda bekleyen alçakça saldırılar
karşısında kendi milli mefkûreni yeniden gözden geçir. Müslüman Türk
Milliyetçiliğini nesilden nesile aktar, İslam’ı yaşa ki, Türklüğü
yaşatabilesin…
YAŞASIN TÜRK- İSLAM ÜLKÜCÜLÜĞÜ…
YORUMLAR